همانند دیگر شرکتهای نفتی، کاهش قیمت نفت باعث شده که لوک اویل برخی از فعالیتهای خود از جمله در ساحل عاج را لغو کند. این شرکت در ساحل عاج پنج پروژه اکتشافی فراساحلی آبهای عمیق را از سال 2006 دنبال میکرد. اما با قیمتهای کنونی نفت چنین پروژههایی غیرممکن شدهاند.
لوک اویل بزرگترین شرکت نفتی روسیه حتی در خانه نیز با همان مشکلات مشابه بازیگران داخلی یعنی خالی شدن میادین مواجه است. بیشتر ذخایر بزرگ روسیه پیر هستند و شرکتهای مجری آنها اخیرا قبل از اینکه مجبور به ترک این میادین شوند، تا جای ممکن از آنها استخراج کردهاند. این مشکل با تحریمهای غرب که سوددهیها و درآمدی را که سابقا صرف اکتشافات جدید میشد کاهش داده، تشدید شده است.
لوک اویل انتظار دارد که تولید نفت روسیه امسال برای اولین بار در سالهای اخیر کاهش پیدا کند. در واقع این شرکت پیشبینی میکند که یک کاهش دو تا سه درصدی در تولید این کشور رخ دهد و اگر کرملین برای افزایش مالیات اقدام کند حتی اوضاع بدتر خواهد شد.
با این اوصاف ورود مجدد لوک اویل به ایران منطقی به نظر میرسد.
لوک اویل از اوایل دهه 2000 میلادی در ایران حضور داشته و پس از تشدید تحریمها علیه ایران مجبور به ترک این کشور شد. مذاکرات برای بازگشت این شرکت به میادین نفتی ایران سال گذشته انجام شد و این شرکت در آوریل گذشته دفاتر خود را در ایران بازگشایی کرد.
از نقطه نظر اتحاد ژئوپلتیک این موضوع حائز اهمیت است. ایران و روسیه هردو تحت تحریمهای بینالمللی قرار گرفتهاند و بر سر مناقشه سوریه در یک جبهه هستند.
اگرچه طبق گزارشهای رسانهای، ایران در حال مذاکره با شرکتهای اِنی ایتالیا، توتال فرانسه و شل است، اما سابقه لوک اویل در ایران این شرکت را در موقعیت بهتری نسبت به دیگران قرار میدهد. این شرکت هماکنون در حال کار روی دو میدان است و اکنون صرفا کار را در یکی از آنها (میدان چنگوله در بلوک اناران که پیشتر به همراه استات اویل نروژ توسعه میداد) از سر خواهد گرفت.
لوک اویل و استات اویل توسعه بلوک اناران را در سال 2003 شروع کردند ولی تحریمها آنها را به خروج از ایران در سال 2011 مجبور کرد. این میادین که در مجاورت مرز عراق قرار دارند، برآورد میشود که دو میلیارد بشکه ذخیره نفتی داشته باشند. لوک اویل برای اولین بار اعلام کرده که بدلیل مجبور شدن به خروج از پروژه اناران 63 میلیون دلار ضرر کرده است.
لوک اویل تمرکز استراتژیکی روی E&P و ابزارهای حفظ آن را دارد اگرچه واحید آلکپروف مدیرعامل این شرکت در ماه ژانویه اذعان کرد کرد که اگر قیمت هر بشکه نفت برنت به 24 دلار یا کمتر برسد، بسیاری از پروژههای کنونی باید متوقف شوند.
در حال حاضر ایران که به تازگی از تحریمها رهایی پیدا کرده یک مکان جدید بسیار جذاب برای سرمایهگذاری در صنعت نفت است. به گفته اوپک ایران 157 میلیارد و 530 میلیون بشکه ذخایر نفتی اثبات شده دارد، درحالیکه صادرات این کشور تنها یک میلیون و 100 هزار بشکه در روز است.
اما از نقطه نظر حقوقی، اوضاع هنوز قدری مبهم است و حتی اگر این طور نباشد، آنچه حائز اهمیت است، این است که فعالان بازار فکر میکنند اینطور است. اوضاع احتمالا ظرف هفتههای آتی بهتر خواهد شد اما اکنون فعالان عجلهای برای خرید نفت ایران ندارند زیرا هنوز برخی ابهامات درباره تحریمها باقی مانده است.
حتی لوک اویل نیز در این زمینه 100 درصد شفاف نیست، چراکه هفته گذشته مطمئن نبود پالایشگاههای ایتالیایی و هلندی بتوانند نفت ایران را بخرند.
اما مسأله این است که تمام این تعلل فعالان بازار به افزایش جنگ قیمتگذاری میانجامد. با توجه به اینکه ایران به رغم ابهامات حقوقی امیدوار به شروع صادرات نفت به اتحادیه اروپا در ماه فوریه است، روسیه و عربستان به تخفیف دادن در قیمت نفت خود به اروپا ادامه میدهند و امیدوارند که سهم خود را در آنجا کنترل کنند.